Quando só nos reunimos com meu parceiro, tínhamos a proximidade todos os dias, não hesitamos, ousadamente discutimos e incorporamos nenhuma fantasia. Mas gradualmente fazemos sexo menos e menos, 2-3 vezes por semana, depois uma vez por mês, ou menos frequentemente. Eu tentei discutir o problema. O parceiro explicou que ele era suficiente, ele não quer, cansado. Eu não reagi aos meus pedidos. No final, começamos a fazer amor apenas por minha iniciativa. Eu pensei que ele era apenas uma baixa libido, mas em algum momento eu comecei a notar que ele estava assistindo pornô e, às vezes, quando ele chegava em casa, entendi que ele se masturbava. Eu não me importaria se ele e eu prestássemos atenção para mim. E assim não fazemos sexo por vários meses, e ele é um pornô. Eu sou esbelto, bonito, significa que não é sobre mim. eu não sei o que fazer. Vivemos juntos há dois anos, mas o parceiro não quer discutir o problema, pede que não o siga, mas eu já sou fisicamente ruim.

Maria, sua situação não é fácil. Vamos tirar mais.

Parece que as origens do problema estão nos recursos do seu parceiro. Em primeiro lugar, é difícil para ele perceber o outro, fique com ele em contato emocional. Você é para ele – como se não fosse uma pessoa separada, mas a continuação de sua personalidade, uma cópia de seu mundo interior. Realmente parece a ele que tudo está em ordem, porque para ele isso está na ordem das coisas.

Essa imunidade geralmente surge quando a mãe se comporta com a criança distante, não o apóia uma conexão emocional. Então, desesperado para estabelecer contato, a criança fecha e se recusa a se aproximar das tentativas. Em seu par, é você que está tentando estabelecer intimidade sexual, o homem está frio ao mesmo tempo. Agora você está no papel em que ele próprio estava na infância. Então ele inconscientemente tenta vingar sua mãe.

Nesta situação, você precisa admitir francamente a ele que, embora você o ame, é difícil para você continuar seu relacionamento. Infelizmente, seu homem não reage apenas a queixas ou conversas. Mas se você o colocar antes do fato, talvez isso ajude a quebrar a parede com que ele se cercou.

É você que constantemente luta por sua atenção, e isso o provoca ainda mais para fechar e fugir. A propósito, parece que você é uma pessoa propensa a “lutar” por intimidade e relacionamento. E uma pessoa fechada que pode ser constantemente retirada da pia é adequada para você. O que, é claro, não exclui a alegria mútua da intimidade sexual.

Em segundo lugar, seu homem tem vergonha de sua sexualidade, como qualquer expressão emocional. É importante entender que ele tem medo de se manifestar abertamente. Portanto, esconde sua vida sexual, está envolvido em auto -satisfação e observa pornografia sozinha. Essa vergonha também está associada à experiência das crianças, que formou confiança em seu parceiro –

é inadequada e desinteressante.

No entanto, o assunto não é apenas sobre isso. Eu acredito que em um nível inconsciente, seu homem lhe dá uma sensação de segurança, porque ele não está inclinado a frequentes mudanças de parceiros. Talvez seu pai tenha muitas mulheres e você tenha medo de enfrentar a traição.

Não envergonha, não censure seu parceiro. Tente começar com carícias. Concordo em não fazer sexo por algum tempo (uma semana, talvez até um mês) e apenas se divertir sem penetrar, conversar, compartilhar cuidadosamente fantasias. Isso ajudará você a sentir segurança e a ser aproveitada a confiar um no outro. Se você não se apressar, conseguirá estabelecer contato emocional, o que na proximidade sexual desempenha um papel fundamental.

Meu filho é mimado por uma má companhia de amigos aos 17 anos, ele começou a usar pílulas. Então deixamos o Uzbequistão para a Rússia. Seu filho convenceu a ir ao pai – ela concordou com ele que o filho morava temporariamente em sua nova família. E com seu segundo marido, ele partiu para Krasnodar.

Decidiu por muito tempo, mas tudo deu certo. Com o tempo, comprei um apartamento de três quartos para meu filho, dei dinheiro para três de seus casamentos. Ganhou -o na loja porque ele não podia trabalhar em outras organizações. Netos apareceram, e eu gostaria muito de entendê -los, conversar com eles, e meu filho e sua esposa não me permitem.

Quando perguntado o porquê, meu filho entra em colapso contra mim com reivindicações incompreensíveis, diz que eu o abandonei, que nunca o amei … dobra o delirium! Eu tentei falar com ele, e ele grita comigo e foge. Eu percebi que as pílulas de drogas fizeram seu trabalho. Seu pai e sua esposa agiram em sua cabeça dolorida. E a filha – – -law tirou a loja e enriqueceu seus parentes. Eu não entendo como me comunicar com ele agora.

Maria, por que você explica o conflito com seu filho com drogas? Ele usou aos 17 anos, e agora ele, ao que parece, tem cerca de 30 anos. Por mais de 15 anos ele foi inadequado? É mais fácil para você aceitar a situação se considerar as ações do seu filho como uma conseqüência da dependência das crianças?

Vamos analisar o que você escreveu em uma carta. “O filho é mimado por uma empresa ruim”. Obviamente, os adolescentes podem se enquadrar na influência de “amigos”, mas a família deve preparar a criança para possíveis tentações. Os pais instilam nas crianças idéias sobre o bem e o mal, sobre o valor da vida, saúde e riqueza espiritual.

Когда у человека есть хотя бы начальное понимание о последствиях употребления наркотиков, есть интерес к жизни, а также близкие и дорогие люди, то есть существует то, что он может потерять, это дает ему возможность выбирать между разрушением любимого мира и его сохранением.

Qual era o seu filho, que tipo de relacionamento era na família? De suas palavras, ele sobreviveu ao divórcio de seus pais. Como o garoto se sentiu como? Como foi as relações com um padrasto? O que ele não faltava quando entrou em contato com a empresa de amigos “ruins”? Ele escolheu as pessoas próximas em espírito para si mesmo.

Então o filho, como um pacote, foi “enviado” para seu pai. Aconteceu que por muito tempo. Ele queria ou não?

https://masterlinkcom.com/voice-paging-data/

Como ele sentiu que estava experimentando? Claro, você queria o melhor para o seu filho, mas você conversou com ele, a opinião dele levou em consideração?

It is useful to be wrong. The main thing is to learn how to make the right conclusions from your mistakes and keep a blow.

Even a mistake may turn out to be a necessary step towards an important achievement.

Let us return to childhood for one memory – we go out to the board, we write absolutely unmistakably “parallelepiped” and “vinaigrette”, sit in our place and calmly forget what was there, “on the stage”. In the best case – praise from the teacher and indifference from classmates. But if a person comes out and writes instead of the word “still” “still”, then “echo”, and then “Istcho”, then the class explodes with laughter already on the second attempt, and the teacher menacingly leads the swan in the magazine. Question for backfill: which case will shatter better into memory? The second to me, despite the fact that he did not happen to me, but with my colleague in the class. And of course, he certainly remembered how the word “more” is written. And what are the side effects? The ability to keep a blow, with the dignity of passing laughing people in their place and, the highest aerobatics, – joke and laugh at yourself! And what do you think, will it come in handy in life? Yes! And even the most successful of us.

It is pleasant to recall the school and childhood – by the way, most of our complexes and problems with themselves from there originally take their beginning, but back to Ford and errors, for example, in work. Who can become successful? One who is never mistaken? There are no such people, everyone is mistaken, and units come to significant success. Those who have a rich set of personal qualities – sociability, strength of character, mind, talents. As well as those who care about followers. And it is in the plane of the attitude to the followers that lies the recognition of their mistakes and failures. If this is done by the leader, openly admitting that he was mistaken, but took a number of steps to eliminate the error, then his followers will do the same. This will lead to a smaller number of hidden slow -off bombs. An employee who is afraid to admit his mistake, seeks to hide it or shift responsibility to others. If we are talking about security, then the price of such fear is very high. It is much more difficult to break a person who is used to fighting fate than the one who always lives in a state of “learned lessons”, and life changes exam tickets.

Когда человек ошибается и не испытывает чувства страха, он отпускает свои мысли на волю и начинает креативно подходить к возможности исправить ошибку или найти новый способ решения задачи – быстрее и лучше. Sometimes this leads to unexpected discoveries. And once again we dive into childhood-when the bucket thinks, no matter how he remains for the second year, and instead of simple evidence, he proves the theorem in his own way, he will not pass before life circumstances in the future-whether it be a car stuck in the snow or bankruptcy of the companyduring the crisis. He will go forward and look for new solutions. The argument “against” here, of course, will be the effectiveness of the employee and his competence. And it is true. A person goes the same path and is mistaken again and again. Perhaps this is not his path if he cannot learn? In this case, mistakes will help you rather understand that you are not doing your own business, but, as we recall from Einstein, if you judge the fish by how she climbs trees, she will live all her life,

thinking that she is a dumbass. And if the error leads to an understanding of its path, this is a great mistake.Summing up: errors often help strengthen the authority of the leader, recognition of the error helps to correct it faster and avoid consequences, the result of the error is better remembered – more likely that the lesson will be remembered for a long time. And the most important thing is to admit mistakes to yourself, do not justify yourself and do not consider that you have made 30 push -ups if there were only 20 and with straight hands. As soon as this fact is accepted, training will bring the best result.

In de moderne westerse cultuur raakt de metafoor “dun – rijk” geleidelijk uit gebruik. Integendeel, de wereld streeft naar een positief lichaam, en als je denkt aan het raamwerk van de nieuwe ethiek, is de figuur als een prestatie banaal en saai. Maar het verband tussen financieel succes en angst blijft te veel eten, en hij is dieper dan de wens om zichzelf te laten zien. Deze angst zorgt ervoor dat je het bord met een dessert steeds opnieuw duwt, geef popcorn in de bioscoop op en schaam je voor je eigen lichaam.

De houding ten opzichte van het lichaam en het uiterlijk verandert afhankelijk van de tijd en plaats. In de middeleeuwen in Rus ‘vulden de meisjes hun shirts onder Sarafan Soloma om meer te kijken, omdat men geloofde dat een dunne vrouw een slechte vrouw is. En ook – arm. Omdat ze geen manier heeft om goed te eten. Olga Makarova, een analytisch georiënteerde psycholoog, is van mening dat je in onze tijd hetzelfde kunt aannemen, maar vice versa.

“Arme mensen kunnen het zich niet veroorloven om voedsel te eten, rijk aan eiwitten, voldoende vezels consumeren (groenten van hoge kwaliteit, bessen). Ze consumeren fastfood, semi -voltooide producten, transvetten. Dit is het voedsel waaruit mensen vetmassa krijgen, legt de expert uit. – Tijd, eten, cultuur zijn veranderd, en nu zal een rijke vrouw liever streven naar harmonie, omdat ze het zich kan veroorloven om goed te eten en te sporten, voor gezondheid zorgen. Plastische chirurgie en liposuctie zijn ook inconsistent. Dit is wat er over het culturele niveau kan worden gezegd. Als we ons vanuit psychologisch oogpunt tot het verband tussen voedsel en geld wenden, dan is het als volgt: beide kunnen een gevoel van veiligheid geven. Je kunt vaak horen dat iemand “stress afslaat”.

Dit is een patroon dat we allemaal letterlijk ontvangen met moedermelk (of uit een fles met een mengsel). Wanneer de baby huilt, wordt hij gevoed, want een babyvoeding is gelijk aan het leven en de veiligheid.

Velen in een stressvolle situatie en op volwassen leeftijd helpt voedsel https://libido-verhogen.com/hoe-het-libido-te-verhogen-bij-vrouwen-na-de-bevalling-advies-rol-van-de-partner/ om een ​​gevoel van veiligheid terug te krijgen

Iedereen leeft met een hoop ervaring van kinderen, niet alleen hun eigen, maar ook familie. Kinderen geboren in de jaren negentig, onthoud dat u zich alleen voor het nieuwe jaar een heerlijk kunt veroorloven. Als je een extra stuk taart eet, is voedsel misschien niet genoeg voor iemand anders: moeder, grootmoeder of jongere broer. Opgroeien, financiële onafhankelijkheid krijgen en het vermogen om te eten in restaurants, zijn deze kinderen nog steeds bang om “omver te werpen”. Angst verwerft een nieuwe vorm: hoewel ik dun ben, is geld in veiligheid. Het alarm vertrekt. Schuld met haar.

We zijn gewend om alles wat ons omringt te controleren, inclusief onze inkomsten en onze eetlust. In 1975 introduceerde de Amerikaanse psycholoog Ellen Langer de term ‘illusie van controle’ – een van de cognitieve verstoringen waarin mensen de neiging hebben om te denken dat ze de gebeurtenissen of situaties kunnen beïnvloeden die niet aan hen zijn onderworpen. Een soort manier om angst te verlichten. En het meest toegankelijke hulpmiddel voor ons is ons eigen lichaam.

De specialist van het TalkTome -team, de RPP -therapeut Luis Gilmanova, gelooft dat de controle over de figuur een onbewuste manier kan worden om het vertrouwen in de toekomst te behouden. Inclusief wanneer de financiële situatie onstabiel is.

“Voor vrouwen is aantrekkelijkheid vooral belangrijk, vaak is dit de basis van zelfbeeld en ontoelaatbaarheid van kleding, middelen om zich voor zichzelf te zorgen in de mate dat het eerder was, kan worden gecompenseerd door het verlangen naar harmonie. Dit is als een goed bekend fenomeen van lippenstift: in crisistijd zijn Scarlet Lips de goedkoopste en eenvoudigste versie van de vakantie, ”de specialistische noten. – De wens om mooi te zijn, vooral tijdens de achteruitgang, ondersteunt de kern van zelfvertrouwen, als het centrum uiterlijk is.

Het lichaam is vaak het voorwerp van onze eigen verwachtingen van onszelf, vooral als de rest van het leven willekeurig is

Pogingen om af te vallen of goed te eten en hun dieet te genezen, nemen de meeste gedachten, en de dominante van denken geassocieerd met de superioriteit van de figuur wordt gevormd ”.

Waarschijnlijk kan de illusie van controle worden vervangen door een dieper bewustzijn van de realiteit. Het tegenovergestelde van controle – acceptatie. Zichzelf en uw mogelijkheden accepteren. Dus onder plastisch chirurgen en cosmetologen is er een actieve discussie over zo’n fenomeen als onredelijke ontevredenheid over hun eigen uiterlijk.

In een aantal studies onthulden dergelijke klanten een hoog niveau van angst of een extreme mate – dysmorfofobie: een psychische stoornis, waarbij een persoon overdreven bezorgd is en bezig is met een klein defect of een kenmerk van zijn lichaam. De overtuiging dat controle over je eigen lichaam het niveau van angst voor verzakking in andere gebieden vermindert, zijn duidelijke gevolgen. Dit zijn eetstoornissen (zoals anorexia, dwangmatige te veel eten) en problemen met zelfvertrouwen en maagziekten.

Olga Makarova voegt eraan toe dat zowel voedsel als geld worden geassocieerd met gevoelens. Beiden kunnen zowel een manier zijn om contact met hen te maken en te vermijden. Als het bij de eerste duidelijk is, dan vereist de tweede een verklaring.

“Het gebeurt dat mensen vol relaties zijn. Soms is dit zo’n teken van stabiliteit en veiligheid – letterlijk begonnen ze beter te eten. En soms is het “jammen van gevoelens” wanneer iets niet genoeg is in de relatie (of misschien, integendeel, iets is te veel), maar er is geen manier om het te bespreken. Met wat we kopen voor geld, kan er ook zo’n verhaal zijn. Een poging om bijvoorbeeld een gevoel van iets of iemand te kopen, de mogelijkheid om geaccepteerd te worden, is om dingen van bepaalde merken te kopen. Of een poging om de erkenning van een ouder te kopen en het recht om te bestaan ​​- het allerbeste, de meest duur of de meest levendige, de vreemdste om nauwkeurig te worden opgemerkt. Natuurlijk, zelden als we het tegen onszelf zeggen: “Ik koop nu deze zeer dure” Bentley “van felroze en in steentjes, zodat ik ook werd getoond op tv, die mijn bestaan ​​in de kindertijd negeerde, merkte me eindelijk op”. Nee, natuurlijk, alles gebeurt in het onbewuste, en we zeggen: “Ik wil gewoon deze auto”.

Een van onze mentale verdedigingen wordt geactiveerd en we rationaliseren -“Bentley” is gewoon comfortabel “, we afschrijven -” Ja, ik heb de eerste gekocht “, we projecteren -” Ik vervul gewoon de droom van mijn grootmoeder, ze wilde altijd al rijden ” Bentley “. Maar in werkelijkheid combineren we met een bepaalde behoefte, die niet op een andere manier kan worden gerealiseerd (vooral omdat we het niet realiseren).